Klinkierowe ogrodzenie to inwestycja na lata, która nie tylko zapewni bezpieczeństwo posesji, ale również będzie jej estetycznym dopełnieniem. W przeciwieństwie do tymczasowych rozwiązań, takich jak płoty z desek czy druciane siatki, murowane ogrodzenie z klinkieru stanowi trwałe i eleganckie zamknięcie przestrzeni wokół domu.
Klinkier to materiał o wyjątkowych właściwościach, który doskonale sprawdza się w polskich warunkach klimatycznych. Charakteryzuje się bardzo niską nasiąkliwością i wysoką odpornością na działanie trudnych warunków atmosferycznych - od mrozu po intensywne opady deszczu. Dzięki temu klinkierowe ogrodzenie przez długie lata nie wymaga żadnych zabiegów konserwacyjnych, pod warunkiem profesjonalnego wykonania.
Przed rozpoczęciem prac wykonawca musi dokładnie rozplanować przebieg ogrodzenia na działce. Ten etap jest kluczowy dla całego procesu budowy i wymaga uwzględnienia charakterystyki terenu oraz lokalnych przepisów.
Fundament pod ogrodzenie klinkierowe wymaga szczególnej uwagi ze względu na ciężar konstrukcji. Jego wymiary zależą od dwóch głównych czynników:
Grunty wysadzinowe (zwiększające objętość pod wpływem zamarzającej wody): - Posadowienie poniżej punktu przemarzania - Głębokość: od 80 cm do 140 cm pod powierzchnią ziemi (w zależności od rejonu kraju)
Grunty niewysadzinowe: - Wystarczy fundament o głębokości około 60 cm
Szerokość fundamentu powinna odpowiadać grubości muru, co zapewni odpowiednią stabilność konstrukcji.
Podczas wylewania betonu konieczne jest wykonanie dylatacji - wąskich szczelin wypełnionych papą, które pozwolą na naturalne rozszerzanie się materiału pod wpływem zmian temperatury.
Przed przystąpieniem do murowania należy wykonać izolację poziomą z pasów papy lub masy bitumicznej. Ten zabieg chroni konstrukcję przed wilgocią pochodzącą od gruntu, zapobiegając erozji i niszczeniu ogrodzenia.
Pierwsze cegły układa się na izolacji poziomej, rozpoczynając od narożników i dopiero później wypełniając przestrzenie między nimi. Podczas murowania ogrodzenia, podobnie jak w przypadku elewacji, należy mieszać cegły z różnych palet.
Cegła klinkierowa jest produktem naturalnym, a jej barwa zależy od składu mineralnego gliny. Poszczególne partie mogą nieznacznie różnić się odcieniem - jest to zjawisko typowe dla wszystkich producentów ceramicznych materiałów budowlanych. Granice dopuszczalnych różnic kolorystycznych określają normy budowlane. Mieszanie cegieł z kilku palet sprawia, że różnice stają się niedostrzegalne.
Kluczowym elementem prawidłowego murowania jest stosowanie zaprawy przeznaczonej specjalnie do klinkieru. Zaprawę należy przygotować ściśle według zaleceń producenta, zwracając szczególną uwagę na właściwą konsystencję - odpowiednią proporcję suchej zaprawy i wody.
Użycie nieodpowiedniej zaprawy, szczególnie zawierającej wapno, może prowadzić do powstawania wykwitów. Mechanizm ich powstawania wygląda następująco:
Bardzo istotnym czynnikiem zapobiegającym wykwitom jest ochrona przed wilgocią zarówno przed murowaniem, jak i w trakcie prac:
Ochrona od gruntu:
Ochrona od góry:
Ze względu na proces wiązania zaprawy nie należy dopuszczać do zawilgocenia cegieł na placu budowy.
Ogrodzenie może być wykonane w całości z cegieł lub łączyć elementy klinkierowe z innymi materiałami, takimi jak drewno. Jednym z najpopularniejszych rozwiązań jest montaż metalowych przęseł między słupkami z klinkieru.
Przęsła należy montować zgodnie z instrukcją producenta, zwykle używając:
Ważne: Montaż przęseł metalowych powinien się odbyć na przegubach, umożliwiających rozszerzalność termiczną. Dzięki temu powstające naprężenia nie zostaną przeniesione na wymurowane słupki, co mogłoby powodować pękanie fug lub uszkodzenie klinkieru.
Na podmurówkach pod przęsłami najczęściej wykonuje się tzw. rolkę - cegły ułożone tak, że na zewnątrz muru widać tylko główki, a nie tradycyjnie wozówki. W miejscach najbardziej narażonych na przenikanie wody konieczne jest zastosowanie cegły pełnej zamiast szczelinowej.
Po wymurowaniu zewnętrznej warstwy słupka z klinkieru, pustą przestrzeń wewnątrz należy zbroić prętami i wypełnić betonem o takiej samej konsystencji jak zaprawa do klinkieru.
Zwieńczenie słupków mogą stanowić:
Kaptury pełnią podwójną funkcję:
Skuteczne odprowadzanie wilgoci zapobiega wnikaniu jej do spoin słupa oraz powstawaniu wykwitów. Kaptury muruje się przy wykorzystaniu kleju elastycznego.
Po ułożeniu cegieł należy odczekać przed rozpoczęciem fugowania. W tym czasie górna warstwa ogrodzenia powinna zostać zabezpieczona przed penetracją wody z opadów atmosferycznych.
O odpowiednim momencie rozpoczęcia fugowania może zdecydować wyłącznie fachowiec od murowania klinkieru, który uwzględni różne czynniki:
Spoinowanie powinno być wykonane za pomocą specjalnej fugi do klinkieru, przygotowanej zgodnie z zaleceniami producenta. Ważne, by fuga nie była zbyt mokra.
Zalecane:
Niewskazane:
Po wymurowaniu ogrodzenie powinno być dodatkowo chronione przez co najmniej 7 dni, kiedy zachodzi wstępny proces wiązania cementu i związki chemiczne występujące w zaprawie są absorbowane. Pełny proces wiązania zaprawy trwa 4 tygodnie.
W okresie wiązania mur powinien być zabezpieczony przed:
Wykonanie murowanego ogrodzenia jest często powiązane z zamocowaniem bramy. Ważne, by montaż bramy przesuwnej był niezależny od ogrodzenia, ponieważ obciążenia dynamiczne powstające przy przesuwaniu bramy powodują naprężenia, które mogą prowadzić do spękania fug oraz cegieł.
Na koniec prac przy ogrodzeniu zaleca się otoczenie przestrzeni wokół niego opaską żwirową, która dodatkowo chroni przed wilgocią i nadaje estetyczny wygląd.
Murowanie klinkierowego ogrodzenia to proces wymagający precyzji i doświadczenia. Kluczowe elementy sukcesu to:
Przestrzeganie tych zasad gwarantuje, że klinkierowe ogrodzenie będzie służyć przez długie lata, stanowiąc nie tylko funkcjonalną barierę, ale także elegancki element architektury krajobrazu.
Opracowano na podstawie: https://roben.pl/porady/porady-plytki/plytki/murowanie-klinkierowego-ogrodzenia-krok-po-kroku.